My jesteśmy tymi mniejszymi wielkimi kotami, a oto one:
Karakal
Karakal to potężny
drapieżca o wielkim
sercu,zamkniętym
w ciele małego kota.
Odpoczywający lub przechadzający się karakal sprawia wrażenie zwierzęcia mało dynamicznego i nieproporcjonalnie zbudowanego. Kończyny tylne są wyższe niż przednie. Wrażenie niedopasowania elementów ciała znika, gdy karakal wyrusza na łowy. Uszy pokryte są ciemnym włosem, zakończone pędzelkami dłuższej sierści. Karakal posiadł umiejętności chwytania ptactwa w locie i niesamowite manewry. Sprawia to wrażenie, jakby karakal zabijał swoją ofiarę niemal bez wysiłku, uderzając go w powietrzu masywną łapą.
Jak duży może być karakal? Karakal jest jednym z najmniejszych przedstawicieli kotowatych. Długość ciał rzadko przekracza 100 cm. Wielkością i wagą przypominają afrykańskiego kota złotego.
Jakie zwierzęta są najczęściej zjadane przez te kotowate? Wliczają się do nich - Dik Dik, zająć, góralek, rerliczka i stenbook.
Ryś
Ryś potrafi zaatakować
i zabić zwierzę trzy -,
a nawet czterokrotnie
większego od niego
Ryś zwany północnym lub eurazyjskim, zajmuje niszę ekologiczną zarezerwowaną dla znacznie większych drapieżników. Mimo, iż należy do niedużych kotów, jego łupem padają zwierzęta wiele potężniejsze od niego. Dlatego też drapieżnik ten zachowuje się i poluje w sposób typowy dla wielkich kotowatych. Jego terytoria łowieckie, podobnie do większych kotowatych, są bardzo duże, przez co liczebność osobników na danym obszarze jest niska. Ryś na eufrazji przejął jaką na kontynencie afrykańskim oraz Dalekim Wschodzie spełniają tygrys i Lampart.
Jak duży może być ten kot? Ryś nie należy do dużych kotów, mimo to poluje na małego jelenia. Nieduża masa ciała, w porównaniu z wielkimi kotami, jest dla niego ułatwieniem w czasie śnieżnych zim, ponieważ pozwala na sprawne poruszanie się po głębokim, puszystym śniegu.
Czym najczęściej żywi się Ryś? Zając, Sarna, owca argali, piorunowiec i Karibu.
Serwal
Największym atutem
serwala jest doskonały
słuch, umożliwiający mu
zlokalizować nawet
najlepiej krytą ofiarę.
Serwala wyróżnia szczupła, sportowa sylwetka, gibki tułów, osadzony na wysokich kończynach, nadający mu wrażenie lekkości, a także ogromnie uszy. Koty te zamieszkują afrykańskie sawanny, na których ich podstawowym pożywieniem są liczne gatunki gryzoni. Drapieżnik namierza je w wysokiej trawy za pomocą niesamowicie czułego słuchu. Podczas ataku wyskakuje niemal pionowo w górę a następnie spada na potencjalną ofiarę. Serwal opanował tę strategię polowania do perfekcji, mimo iż większość innych kotów korzysta z niej sporadycznie.
